ഒരന്തം വിട്ട പ്രണയ കഥ ( i hate love stories )
ഈ പ്രണയം പ്രണയം എന്ന് പറയുന്നത് ഒരു അന്തംവിട്ട സാധനമാണ് എങ്ങനെ എപ്പോ കയറി കുടുങ്ങുമെന്ന് പറയാന് പറ്റില്ല , കാസിനോവയുടെ അളിയനായത്കൊണ്ട് പറയുകയല്ല എല്ലാരും പറയുന്ന ഒരു ലോക തത്വം പറയുന്നു എന്നേ ഉള്ളൂ .
കാസിനോവയുടെ അളിയനല്ല എന്ന് മാത്രമല്ല അങ്ങേരെ പൂര പറമ്പില് വച്ചു കണ്ടു എന്ന് പറയാന് കൂടി യോഗ്യത നേടാത്ത ഒരു കുഞ്ഞാപ്പുവാന് ഞാന് എന്ന് തുറന്നു പറയുന്നതില് ലവലേശം ഉളുപ്പ് വിചാരിക്കുന്നില്ല.എന്റെ അല്ലെങ്കില് ഞങ്ങളുടെ ഈ ദുരവസ്തക്ക് ആദ്യം ചെവിക്കു പിടിക്കേണ്ടത് വെള്ളാട്ട് മനയ്ക്കല് ചെറിയ നമ്പൂതിരിപ്പാട് എന്ന മനുഷ്യനെയാണ് അദ്ദേഹമാണ് വണ്ടൂരില് ബോയ്സ് ഹൈസ്കൂള് ഉണ്ടാക്കാന് നല്ല ഒന്നാംതരം സ്ഥലം എഴുതികൊടുത്ത്തത് അങ്ങനെ നാട്ടിലെ പെണ്കുട്ടികളും ആണ്കുട്ടികളും ഓരോ വഴിക്കായി,വര്ഷങ്ങളുടെ നീണ്ട കാത്ത്തിരിപ്പിനോടുവിലാണ് ഒരു മരുപ്പച്ചപോലെ പ്ലസ് ടൂ എത്തുന്നത് ,അവിടെയും പണികിട്ടി പത്തുകൊല്ലത്തെ വിശ്വസ്ത സേവന പാരമ്പര്യവുമായാണ് മറ്റു സ്കൂളുകളില് നിന്ന് കുട്ടികള് വരുന്നത് അവരുടെ മുന്പില്
ഫുട്ബാളില് ബ്രസീലിനു മുന്പിലെ ഇന്ത്യന് ടീമിനെ പോലെയായി ഞങ്ങള് ,അങ്ങനെ ഒപ്പിക്കാവുന്ന കുരുത്തക്കേടുകളുടെ പകുതി ടാര്ഗറ്റ് പോലും നേടാതെ ഏതാനും ക്ലാസ് കട്ട്ചെയ്യലുകളിലും സിനിമയ്ക്കുപോകലുകളിലും മറ്റു ചില വേണ്ടാതീനങ്ങളിലുമായി ആ പ്ലസ് ടൂ കാലം എരിഞ്ഞ് തീര്ന്നു .
പ്രിയപ്പെട്ട ഞങ്ങളുടെ സഹോദരിമാരെ പിന്നെ പല വിവാഹ പരസ്യങ്ങളില് മാത്രമാണ് ഞാന് കണ്ടിട്ടുള്ളത് . കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ചില കരിങ്കാലികള്
എന്ട്രന്സ് കോച്ചിംഗ് എന്ന് പറഞ്ഞു ഞായരാഴ്ചകളില് ഇരുപതു കിലോമീറ്റര് അകലെയുള്ള കോച്ചിംഗ് സെന്ററില് പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു ,മറ്റെരിയല് കൈ മാറലും മറ്റുമായി അവര്ക്കൊക്കെ ഈ സിസ്റ്റെര്ഴ്സുമായി കുറെ കൂടി അടുപ്പമുണ്ടായിരുന്നു അവര് വഴിയും ക്ലാസ്സിലെ നിത്യ ഹരിത പഞ്ചാരകള്
വഴിയുമാണ് ഇവളുമാരില് ചിലരൊക്കെ ഡോക്ടര്മാരും ,എഞ്ചിനീയര്മാരും അമ്മമാരും അമ്മായിമാരുമൊക്കെ ഒക്കെ ആയതും ആകുന്നതും ഞാന് അറിയുന്നത്.ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് സമയം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ ആ പ്ലസ് ടൂ കാലത്തിന്റെ കുരുത്തക്കെടുകളെയും അബധങ്ങളെയും കുറിച്ച് പറയാന് എതെന്കിലുമൊരുത്തന്ടെ വീട്ടിലെ സ്വീട്സ് തീര്ക്കുന്ന പരിപാടിയുണ്ട് . പലരും നാട്ടിലില്ല എന്നൊരവസ്ഥ ഉള്ളതിനാലും ഞാന് ഇപ്പോഴും നാട്ടിലുണ്ട് എന്നതിനാലും മിക്കവാറും എന്റെ സജീവ സാന്നിധ്യം അവിടെ ഉണ്ടാകും , അങ്ങനെ ഇരിക്കയാണ് ഒരു ദിവസം ബാബു ( എന്റെ ആരോഗ്യം നമ്മുടെ രാജ്യത്തിന്റെ ആവശ്യമാണ് എന്നതുകൊണ്ട് തല്ക്കാലം ബാബു എന്ന് വിളിക്കുന്നു) നാട്ടില് വരുന്നത് , ബാബുവിനെ ട്രൌസര് ഇട്ടും ഇടാതെയും നടക്കുന്ന കാലം മുതല് എനിക്കറിയാം , എന്നെക്കാള് ( നോട്ട്ട് ദ പോയിന്റ് ) മാന്യനും സല്സ്വഭാവിയുമായ ചെറുപ്പക്കാരന് അവന് ഏറെ കാലത്തിനു ശേഷം വരികയാണ് ഞങ്ങള് ബൈക്കില് കയറി എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ ഡ്രൈവ് ചെയ്തു," നമുക്ക് സ്കൂളിലൊന്നു പോയാലോ " അവന് ചോദിക്കുന്നു , "പിന്നെന്താ" സ്കൂള് കോമ്പൌണ്ടിലേക്ക് കയറാന് പട്ടിക്കും പൂച്ചക്കും മാത്രമല്ല പോത്തുകള്ക്കുകൂടി ഒരു തടസവുമില്ലാത്ത്ത സ്ഥിതിക്ക് അവന്റെ ആഗ്രഹത്തിനും മറ്റു തടസങ്ങലോന്നുമില്ല , ഓര്മ്മകള് അയവിറക്കി അവിടുന്നിറങ്ങി പിന്നെ ആ ഓര്മ്മകള്ക്ക് പിന്നാലെപ്പോയി, പീറ്റായി സനീഷിന്റെ ട്രൌസര് ഊരിപ്പോയ കഥയില് നിന്ന് പീറ്റായി സനീഷിന്റെ വീട്ടില് പോയി അവിടുന്ന് കുമ്മിണി സന്തോഷിന്റെ വീട്ടിലേക്കു ഒടുവില് എന്റെ വീട്ടിലെത്തി സംസാരത്തിനിടക്ക് പ്ലസ് ടൂ വിനെടുത്ത്ത ഫോട്ടോയെകുരിച്ച്അവന് ചോദിച്ച്ചപ്പപ്പോള് മേലനങ്ങി സകല പോടിമുഴുവനും തിന്നു അന്നോളം തുറന്നു നോക്കാത്ത ഒരു ടെസ്റ്റ് ബുക്കില് നിന്ന് ആ ഫോട്ടോ ഞാന് കണ്ടു പിടിച്ചു , കൊണ്ടുപോകുകയാനെന്നു സ്കാന് ചെയ്ത ശേഷം തിരിച്ചയക്കാമെന്നുമ് അവന് , ഒകെ തിരിച്ചയക്കുമല്ലോ എന്ന് ഒരിക്കല് കൂടി ഓര്മിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഞാനത് കൊടുത്തു .
പിന്നെ ബാബു ജോലി സ്ഥലത്തേക്ക് മടങ്ങിയതിന് ശേഷം കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞു ഒരു രാത്രി അവന് വിളിച്ചു , "അളിയാ നിന്നോട് പറയാതിരിക്കാനാവില്ല "
"എന്താടായ് വല്ല ഹിന്ദിക്കാരികളും കൊത്തിയോ? "
" കുടുങ്ങി ഹിന്ടിക്കാരിയോന്നുമല്ല ,നീ അറിയും "
അളിയാ നീയും , എനിക്കൊരു കമ്പനിക്ക് ഇനി ആരുണ്ട് ,
എനിക്കും അവനുമിടയില് പെണ്കുട്ടികള് വന്നത് പ്ലസ് ടൂ കാലത്താണ് ,അത് കഴിഞ്ഞിട്ടിപ്പോ എട്ടു വര്ഷമായി .ഇതിനിടക്ക് എത്രയോതവണ ഒന്ന് പ്രണയിക്കാന് പറ്റാത്തതിന്റെ നിരാശ ഞങ്ങള് പങ്കുവച്ച്ചതാണ് , അപ്പോഴൊക്കെ ബോയ്സ് സ്കൂളില് പടിച്ച്ചതിനെയും കിട്ടിയ അവസരങ്ങള് മുതലാക്കതിനെയും പഴിച്ചു ഞങ്ങള് ആശ്വാസം കണ്ടെത്തിയിരുന്നു , എന്നിട്ട് അവനിപ്പോ ഒറ്റയ്ക്ക് കയറി ഗോളടിച്ചിരിക്കുന്നു, ഇതെവിടുത്ത്ത പരിപാടിയാണ് *&&%^*%&%*^^ എന്നെനിക്കു ചോദിക്കനമെന്നുണ്ടായിരുന്നു , പക്ഷെ അവന് പറഞ്ഞ അടുത്ത കാര്യം കൂടി കേട്ടതോടെ ഞാനാകെ തളര്ന്നു . അവന്റെ പ്രേമം തളിരിടുന്നതു അതെ പ്ലസ് ടൂ ക്ലാസ്സില് നിന്നാണത്രേ .ഈ നയ വഞ്ചനക്കെതിരെ ബാക്കിയുള്ളവരെ കൂട്ടി ശക്തമായി പ്രതികരിക്കണമെന്നു വിചാരിക്കുമ്പോഴാണ് അവന് കഥയുടെ ബാക്കി പറയുന്നത് .
ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു ഒരു ദിവസം ലവനെ ലവള് വിളിച്ചു,ഏതോ ഒരു വേസ്റ്റ് ക്വേസ്റ്യന് പേപ്പേര് ചോദിക്കാന് , പിന്നെ ലവന് ലവളെ വിളിച്ചു എന്തൊക്കെയോ പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല ,പിന്നെയും പിന്നെയും ലവനും ലവളും ഏതാനും കോളുകള് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും വിളിച്ചു എന്തൊക്കെയോ പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു രണ്ടു പേര്ക്കും ,പക്ഷെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല .ആ എപ്പിസോട് അങ്ങനെ തീര്ന്നു , ലവന് വേറെ വഴിക്ക് ,ലവള് വേറെ വഴിക്ക് .കാലം പൊറോട്ടയും ബീഫും കഴിക്കുന്ന വേഗത്തില് കടന്നു പോയി . എട്ടു വര്ഷങ്ങള്ക്കപ്പുറം നേരത്തെ പറഞ്ഞ ഞങ്ങള്ടെ ക്ലാസ്സിലെ ഒരു നിത്യ ഹരിത പഞ്ചാര ലവളെ കാണുകയും ലവന്റെ നമ്പര് കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു ,ലവള് ലവനെ വിളിക്കുന്നു വിശേഷങ്ങള് ചോദിക്കുന്നു കട്ട് ചെയ്യുന്നു ,പത്ത് മിനുട്ടുകള്ക്ക് ശേഷം ലവന് തിരിച്ചു വിളിച്ചു , എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമാണ് കല്യാണം കഴിച്ചാലോ എന്ന് ചോദിക്കുന്നു , ചോദ്യം കേട്ട ലവള് ബേജാറായി ഫോണ് വെയ്ക്കുന്നു .പക്ഷെ കഠിനമായ പ്രയത്നങ്ങള്ക്കൊടുവില് അവനാ ബന്ധം ഉയര്ത്തിക്കൊണ്ടു വരുന്നു .വീട്ടിലെ പശു പ്രസവിച്ചു എന്നത് പോലെ ഒരു നിസാര കാരണം പറഞ്ഞു ഏറെ കാലം കൊണ്ട് ഒരുക്കൂട്ടി വച്ചിരുന്ന ലീവെടുത്ത് കുമാരന് നാട്ടിലേക്ക് വണ്ടികയരുന്നു . വീട്ടിലെത്തി പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ കക്കൂസില് പോലും പോകാന് നില്ക്കാതെ അവളുടെ വീട്ടില് പോയി തന്റെ അഭിലാഷം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു .എട്ടു വര്ഷമായി കാണാത്ത മേല്പ്പറഞ്ഞ കാമുകിയെ കാണാന് പിന്നെയും രണ്ടു ദിവസം കൂടി കാത്തിരുന്നു , അവള് വരുന്ന ബസിനു കൈകാനിച്ച്ചു ചാടിക്കയറി , ആരുടെ ഒക്കെയോ ദേഹത്ത് ചവിട്ടി ,ചില്ലറ ചോദിച്ച കണ്ടക്ടരോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ,എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു , തിരിച്ചു വരാന് ബസ്സുന്ടായിരുന്നില്ല മഴയുണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല , അവളുടെ വീട് മഴനയുന്നത് നോക്കി കുറെ നേരം റോഡില് നിന്നു ,പിന്നെ എട്ടു വര്ഷത്തിനു ശേഷം കണ്ട മുഖം( ഒരു ഫോടോ പോലുമുണ്ടായിരുന്നില്ല ) മാ യാതിരിക്കാന് കണ്ണുകള് ഇറുക്കി അടച്ചു തിരിച്ചു നടന്നു. ആവേശത്തോടെ അവന് പറഞ്ഞു നിര്ത്തി .
അപ്പൊ അതൊക്കെ ആയിരുന്നു കാര്യം സ്കൂളില് പോകാന് തോന്നലും ,പഴയ ഫോട്ടോ തപ്പിയെടുക്കളും..എതിര്പ്പുകലൊന്നു മില്ലാതെ അവന് എല്ലാം സമ്മതിച്ചു, പിന്നെ ഞാനൊരു ഭീഷണി മുഴക്കി ഈ കഥ ഞാന് പബ്ലിഷ് ചെയ്യും ..ഡാ പ്ലീസ് ഇപ്പൊ ആരോടും പറയരുത് , എങ്ങനെ പബ്ലിഷ് ചെയ്യും നീ പറയുന്നത് ? അവനു ചെറിയൊരു പേടിയുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു അതില് കയറിപ്പിടിച്ചു ഞാന് പറഞ്ഞു ," ഞാനെന്റെ സ്വന്തം ബ്ലോഗിലിടും."
'ഹഹഹ ഹി ഹി ഹി ഹി ..അത് നീ എന്തുവേനമെങ്കിലും ചെയ്തോ നിന്റെ ബ്ലോഗല്ലേ ,ആരെന്കിലുമ്മ വായിച്ചാലല്ലേ പ്രശ്നമൊളളൂ..ഹഹഹ "
ഞാനപ്പോള് ഹെല്മറ്റും ബുക്കും പേപ്പറും ഒന്നും ഇല്ലാതെ മാസാവസാനം പോലിസ് ചെക്കിങ്ങില് പെട്ട ഒരു നിസ്സഹായനായി മാറി .
കാസിനോവയുടെ അളിയനല്ല എന്ന് മാത്രമല്ല അങ്ങേരെ പൂര പറമ്പില് വച്ചു കണ്ടു എന്ന് പറയാന് കൂടി യോഗ്യത നേടാത്ത ഒരു കുഞ്ഞാപ്പുവാന് ഞാന് എന്ന് തുറന്നു പറയുന്നതില് ലവലേശം ഉളുപ്പ് വിചാരിക്കുന്നില്ല.എന്റെ അല്ലെങ്കില് ഞങ്ങളുടെ ഈ ദുരവസ്തക്ക് ആദ്യം ചെവിക്കു പിടിക്കേണ്ടത് വെള്ളാട്ട് മനയ്ക്കല് ചെറിയ നമ്പൂതിരിപ്പാട് എന്ന മനുഷ്യനെയാണ് അദ്ദേഹമാണ് വണ്ടൂരില് ബോയ്സ് ഹൈസ്കൂള് ഉണ്ടാക്കാന് നല്ല ഒന്നാംതരം സ്ഥലം എഴുതികൊടുത്ത്തത് അങ്ങനെ നാട്ടിലെ പെണ്കുട്ടികളും ആണ്കുട്ടികളും ഓരോ വഴിക്കായി,വര്ഷങ്ങളുടെ നീണ്ട കാത്ത്തിരിപ്പിനോടുവിലാണ് ഒരു മരുപ്പച്ചപോലെ പ്ലസ് ടൂ എത്തുന്നത് ,അവിടെയും പണികിട്ടി പത്തുകൊല്ലത്തെ വിശ്വസ്ത സേവന പാരമ്പര്യവുമായാണ് മറ്റു സ്കൂളുകളില് നിന്ന് കുട്ടികള് വരുന്നത് അവരുടെ മുന്പില്
ഫുട്ബാളില് ബ്രസീലിനു മുന്പിലെ ഇന്ത്യന് ടീമിനെ പോലെയായി ഞങ്ങള് ,അങ്ങനെ ഒപ്പിക്കാവുന്ന കുരുത്തക്കേടുകളുടെ പകുതി ടാര്ഗറ്റ് പോലും നേടാതെ ഏതാനും ക്ലാസ് കട്ട്ചെയ്യലുകളിലും സിനിമയ്ക്കുപോകലുകളിലും മറ്റു ചില വേണ്ടാതീനങ്ങളിലുമായി ആ പ്ലസ് ടൂ കാലം എരിഞ്ഞ് തീര്ന്നു .
പ്രിയപ്പെട്ട ഞങ്ങളുടെ സഹോദരിമാരെ പിന്നെ പല വിവാഹ പരസ്യങ്ങളില് മാത്രമാണ് ഞാന് കണ്ടിട്ടുള്ളത് . കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ചില കരിങ്കാലികള്
എന്ട്രന്സ് കോച്ചിംഗ് എന്ന് പറഞ്ഞു ഞായരാഴ്ചകളില് ഇരുപതു കിലോമീറ്റര് അകലെയുള്ള കോച്ചിംഗ് സെന്ററില് പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു ,മറ്റെരിയല് കൈ മാറലും മറ്റുമായി അവര്ക്കൊക്കെ ഈ സിസ്റ്റെര്ഴ്സുമായി കുറെ കൂടി അടുപ്പമുണ്ടായിരുന്നു അവര് വഴിയും ക്ലാസ്സിലെ നിത്യ ഹരിത പഞ്ചാരകള്
വഴിയുമാണ് ഇവളുമാരില് ചിലരൊക്കെ ഡോക്ടര്മാരും ,എഞ്ചിനീയര്മാരും അമ്മമാരും അമ്മായിമാരുമൊക്കെ ഒക്കെ ആയതും ആകുന്നതും ഞാന് അറിയുന്നത്.ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് സമയം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ ആ പ്ലസ് ടൂ കാലത്തിന്റെ കുരുത്തക്കെടുകളെയും അബധങ്ങളെയും കുറിച്ച് പറയാന് എതെന്കിലുമൊരുത്തന്ടെ വീട്ടിലെ സ്വീട്സ് തീര്ക്കുന്ന പരിപാടിയുണ്ട് . പലരും നാട്ടിലില്ല എന്നൊരവസ്ഥ ഉള്ളതിനാലും ഞാന് ഇപ്പോഴും നാട്ടിലുണ്ട് എന്നതിനാലും മിക്കവാറും എന്റെ സജീവ സാന്നിധ്യം അവിടെ ഉണ്ടാകും , അങ്ങനെ ഇരിക്കയാണ് ഒരു ദിവസം ബാബു ( എന്റെ ആരോഗ്യം നമ്മുടെ രാജ്യത്തിന്റെ ആവശ്യമാണ് എന്നതുകൊണ്ട് തല്ക്കാലം ബാബു എന്ന് വിളിക്കുന്നു) നാട്ടില് വരുന്നത് , ബാബുവിനെ ട്രൌസര് ഇട്ടും ഇടാതെയും നടക്കുന്ന കാലം മുതല് എനിക്കറിയാം , എന്നെക്കാള് ( നോട്ട്ട് ദ പോയിന്റ് ) മാന്യനും സല്സ്വഭാവിയുമായ ചെറുപ്പക്കാരന് അവന് ഏറെ കാലത്തിനു ശേഷം വരികയാണ് ഞങ്ങള് ബൈക്കില് കയറി എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ ഡ്രൈവ് ചെയ്തു," നമുക്ക് സ്കൂളിലൊന്നു പോയാലോ " അവന് ചോദിക്കുന്നു , "പിന്നെന്താ" സ്കൂള് കോമ്പൌണ്ടിലേക്ക് കയറാന് പട്ടിക്കും പൂച്ചക്കും മാത്രമല്ല പോത്തുകള്ക്കുകൂടി ഒരു തടസവുമില്ലാത്ത്ത സ്ഥിതിക്ക് അവന്റെ ആഗ്രഹത്തിനും മറ്റു തടസങ്ങലോന്നുമില്ല , ഓര്മ്മകള് അയവിറക്കി അവിടുന്നിറങ്ങി പിന്നെ ആ ഓര്മ്മകള്ക്ക് പിന്നാലെപ്പോയി, പീറ്റായി സനീഷിന്റെ ട്രൌസര് ഊരിപ്പോയ കഥയില് നിന്ന് പീറ്റായി സനീഷിന്റെ വീട്ടില് പോയി അവിടുന്ന് കുമ്മിണി സന്തോഷിന്റെ വീട്ടിലേക്കു ഒടുവില് എന്റെ വീട്ടിലെത്തി സംസാരത്തിനിടക്ക് പ്ലസ് ടൂ വിനെടുത്ത്ത ഫോട്ടോയെകുരിച്ച്അവന് ചോദിച്ച്ചപ്പപ്പോള് മേലനങ്ങി സകല പോടിമുഴുവനും തിന്നു അന്നോളം തുറന്നു നോക്കാത്ത ഒരു ടെസ്റ്റ് ബുക്കില് നിന്ന് ആ ഫോട്ടോ ഞാന് കണ്ടു പിടിച്ചു , കൊണ്ടുപോകുകയാനെന്നു സ്കാന് ചെയ്ത ശേഷം തിരിച്ചയക്കാമെന്നുമ് അവന് , ഒകെ തിരിച്ചയക്കുമല്ലോ എന്ന് ഒരിക്കല് കൂടി ഓര്മിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഞാനത് കൊടുത്തു .
പിന്നെ ബാബു ജോലി സ്ഥലത്തേക്ക് മടങ്ങിയതിന് ശേഷം കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞു ഒരു രാത്രി അവന് വിളിച്ചു , "അളിയാ നിന്നോട് പറയാതിരിക്കാനാവില്ല "
"എന്താടായ് വല്ല ഹിന്ദിക്കാരികളും കൊത്തിയോ? "
" കുടുങ്ങി ഹിന്ടിക്കാരിയോന്നുമല്ല ,നീ അറിയും "
അളിയാ നീയും , എനിക്കൊരു കമ്പനിക്ക് ഇനി ആരുണ്ട് ,
എനിക്കും അവനുമിടയില് പെണ്കുട്ടികള് വന്നത് പ്ലസ് ടൂ കാലത്താണ് ,അത് കഴിഞ്ഞിട്ടിപ്പോ എട്ടു വര്ഷമായി .ഇതിനിടക്ക് എത്രയോതവണ ഒന്ന് പ്രണയിക്കാന് പറ്റാത്തതിന്റെ നിരാശ ഞങ്ങള് പങ്കുവച്ച്ചതാണ് , അപ്പോഴൊക്കെ ബോയ്സ് സ്കൂളില് പടിച്ച്ചതിനെയും കിട്ടിയ അവസരങ്ങള് മുതലാക്കതിനെയും പഴിച്ചു ഞങ്ങള് ആശ്വാസം കണ്ടെത്തിയിരുന്നു , എന്നിട്ട് അവനിപ്പോ ഒറ്റയ്ക്ക് കയറി ഗോളടിച്ചിരിക്കുന്നു, ഇതെവിടുത്ത്ത പരിപാടിയാണ് *&&%^*%&%*^^ എന്നെനിക്കു ചോദിക്കനമെന്നുണ്ടായിരുന്നു , പക്ഷെ അവന് പറഞ്ഞ അടുത്ത കാര്യം കൂടി കേട്ടതോടെ ഞാനാകെ തളര്ന്നു . അവന്റെ പ്രേമം തളിരിടുന്നതു അതെ പ്ലസ് ടൂ ക്ലാസ്സില് നിന്നാണത്രേ .ഈ നയ വഞ്ചനക്കെതിരെ ബാക്കിയുള്ളവരെ കൂട്ടി ശക്തമായി പ്രതികരിക്കണമെന്നു വിചാരിക്കുമ്പോഴാണ് അവന് കഥയുടെ ബാക്കി പറയുന്നത് .
ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു ഒരു ദിവസം ലവനെ ലവള് വിളിച്ചു,ഏതോ ഒരു വേസ്റ്റ് ക്വേസ്റ്യന് പേപ്പേര് ചോദിക്കാന് , പിന്നെ ലവന് ലവളെ വിളിച്ചു എന്തൊക്കെയോ പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല ,പിന്നെയും പിന്നെയും ലവനും ലവളും ഏതാനും കോളുകള് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും വിളിച്ചു എന്തൊക്കെയോ പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു രണ്ടു പേര്ക്കും ,പക്ഷെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല .ആ എപ്പിസോട് അങ്ങനെ തീര്ന്നു , ലവന് വേറെ വഴിക്ക് ,ലവള് വേറെ വഴിക്ക് .കാലം പൊറോട്ടയും ബീഫും കഴിക്കുന്ന വേഗത്തില് കടന്നു പോയി . എട്ടു വര്ഷങ്ങള്ക്കപ്പുറം നേരത്തെ പറഞ്ഞ ഞങ്ങള്ടെ ക്ലാസ്സിലെ ഒരു നിത്യ ഹരിത പഞ്ചാര ലവളെ കാണുകയും ലവന്റെ നമ്പര് കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു ,ലവള് ലവനെ വിളിക്കുന്നു വിശേഷങ്ങള് ചോദിക്കുന്നു കട്ട് ചെയ്യുന്നു ,പത്ത് മിനുട്ടുകള്ക്ക് ശേഷം ലവന് തിരിച്ചു വിളിച്ചു , എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമാണ് കല്യാണം കഴിച്ചാലോ എന്ന് ചോദിക്കുന്നു , ചോദ്യം കേട്ട ലവള് ബേജാറായി ഫോണ് വെയ്ക്കുന്നു .പക്ഷെ കഠിനമായ പ്രയത്നങ്ങള്ക്കൊടുവില് അവനാ ബന്ധം ഉയര്ത്തിക്കൊണ്ടു വരുന്നു .വീട്ടിലെ പശു പ്രസവിച്ചു എന്നത് പോലെ ഒരു നിസാര കാരണം പറഞ്ഞു ഏറെ കാലം കൊണ്ട് ഒരുക്കൂട്ടി വച്ചിരുന്ന ലീവെടുത്ത് കുമാരന് നാട്ടിലേക്ക് വണ്ടികയരുന്നു . വീട്ടിലെത്തി പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ കക്കൂസില് പോലും പോകാന് നില്ക്കാതെ അവളുടെ വീട്ടില് പോയി തന്റെ അഭിലാഷം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു .എട്ടു വര്ഷമായി കാണാത്ത മേല്പ്പറഞ്ഞ കാമുകിയെ കാണാന് പിന്നെയും രണ്ടു ദിവസം കൂടി കാത്തിരുന്നു , അവള് വരുന്ന ബസിനു കൈകാനിച്ച്ചു ചാടിക്കയറി , ആരുടെ ഒക്കെയോ ദേഹത്ത് ചവിട്ടി ,ചില്ലറ ചോദിച്ച കണ്ടക്ടരോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ,എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു , തിരിച്ചു വരാന് ബസ്സുന്ടായിരുന്നില്ല മഴയുണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല , അവളുടെ വീട് മഴനയുന്നത് നോക്കി കുറെ നേരം റോഡില് നിന്നു ,പിന്നെ എട്ടു വര്ഷത്തിനു ശേഷം കണ്ട മുഖം( ഒരു ഫോടോ പോലുമുണ്ടായിരുന്നില്ല ) മാ യാതിരിക്കാന് കണ്ണുകള് ഇറുക്കി അടച്ചു തിരിച്ചു നടന്നു. ആവേശത്തോടെ അവന് പറഞ്ഞു നിര്ത്തി .
അപ്പൊ അതൊക്കെ ആയിരുന്നു കാര്യം സ്കൂളില് പോകാന് തോന്നലും ,പഴയ ഫോട്ടോ തപ്പിയെടുക്കളും..എതിര്പ്പുകലൊന്നു മില്ലാതെ അവന് എല്ലാം സമ്മതിച്ചു, പിന്നെ ഞാനൊരു ഭീഷണി മുഴക്കി ഈ കഥ ഞാന് പബ്ലിഷ് ചെയ്യും ..ഡാ പ്ലീസ് ഇപ്പൊ ആരോടും പറയരുത് , എങ്ങനെ പബ്ലിഷ് ചെയ്യും നീ പറയുന്നത് ? അവനു ചെറിയൊരു പേടിയുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു അതില് കയറിപ്പിടിച്ചു ഞാന് പറഞ്ഞു ," ഞാനെന്റെ സ്വന്തം ബ്ലോഗിലിടും."
'ഹഹഹ ഹി ഹി ഹി ഹി ..അത് നീ എന്തുവേനമെങ്കിലും ചെയ്തോ നിന്റെ ബ്ലോഗല്ലേ ,ആരെന്കിലുമ്മ വായിച്ചാലല്ലേ പ്രശ്നമൊളളൂ..ഹഹഹ "
ഞാനപ്പോള് ഹെല്മറ്റും ബുക്കും പേപ്പറും ഒന്നും ഇല്ലാതെ മാസാവസാനം പോലിസ് ചെക്കിങ്ങില് പെട്ട ഒരു നിസ്സഹായനായി മാറി .
നന്നായിട്ടുണ്ട് അരുണ്. എഡിറ്റ് ചെയ്ത് മിനുക്കിയെടുക്കൂ..
ReplyDeleteഎനിക്കും "i hate love stories " എന്നൊക്കെ ഇടയ്ക്കിടെ വെളിപാടുണ്ടാകും. പിന്നെ പാടുപോലും അവശേഷിപ്പിക്കാതെ ആ "വെളി" മാഞ്ഞു പോകും.
ഞാന് തുടരും.
kumara SOOOOPRB very nice but 1 doubt ITHU SWANTHAM KADHA VERORUTHANTE THALAYIL kettivechathano anyway i like it :P run KUMARA run :P
ReplyDeletehmm,,, kollam...!
ReplyDeleteവെളി പോയാലും നിന്റെ ആ പാട് അങ്ങനെ മാഞ്ഞു പോകുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല ഇലല്യസെ ...
ReplyDeleteഒരിക്കലുമല്ല കുമാരാ ഒരിക്കലുമല്ല
മക്തൂബ് ,നന്ദി .
simple i like it...but i want something new..
ReplyDeletegiv me some new thougts...
thank u neenu .. i'll try.
ReplyDeletehmmmmm....
ReplyDelete